JESUS, GORGEOUS STAR FLOWERS
There sunshine
And buzz in the streets
By sidewalk passes crowd
I them among
Going somwhere
Visible? Invisible?
Something suddently me excites
Me heart and soul healted
In crowd, because
I see Their Two
They go, each other at smile
Their robes religious, long
Tied penitential rope
Radiate Their silhouettes
Their gait fluttering, light
In conversation immersed
Do not see? Unnoticed?
This Jesus anh His Companion
Saints, Eternal Wanderers
Immediately I recognize
And at me Jesus smiles
He see me and welcomes
With nod confirms memory
Of former our meeting and pact
When He sick girl
On His Womb was hugged
Whispered speels , she taught
Where to live, how to proceed
Ungrateful people to help
In suffering preserve strenght
Not be afraid of loneliness
To cling to hopeand to dreams
Later will you understand
Those who learn can
You will bring them to Me
In their souls I curse force
Force superhuman, unearthly
Not from this world force
It’s night, i wake up
With relief in heart and crying
I know with me He is
He left me never
Defended me in danger
Good peoples me send
To improve cominded
To care of His Mother directed
Bright, gentle and elusive
As light breeze on wave
Unimainably beatiful
As mirage of oasis in distance
Views: 4,509,327
I have lived in Poland since I was born. I am a graduate of the Jagiellonian University in Krakow, Psychology.
I worked as a psychologist with children and adolescents. Now she works with terminally ill people. For years he has been painting pictures, composing music and above all writing. I write poems, short stories, essays and fairy tales for children
POLISH ORIGINAL OF THE POEM:
JEZUS, CUDOWNE GWIEZDNE KWIATY
Tam słońca blasK
I ulic gwar
Chodnikiem tłum się mija
I ja wśrod nich
Też idę gdzieś
Widzialna?Niewidzialna?
I nagle coś zachwyca mnie
Serce i dusza zdrowieją
Bo w tłumie tym
Dostrzegam Ich Dwóch
Idą, do siebie się śmieją
Jak cudne, gwiezdne kwiaty
Nagle wyrośli, istnieją
Szaty Ich długie, zakonne
Pokutnym sznurem spięte
Sylwetki Ich promienieją
Chód lekki, prawie powietrzny
W rozmowie pogrążeni
Nie widzą?Nie dostrzeżeni?
To Jezus i JegoTowarzysz
Tułacze Odwieczni, Święci
Natychmiast Go rozpoznaję
A Jezus śle mi uśmiechy
Widzi, poznaje, wita
Skinieniem wspomnienie potwierdza
Spotkania i paktu sprzed lat
Gdy chorą dziewczynkę na Łonie przytulał
Zaklęcia jej szeptał,nauczał
Gdzie ma żyć, jak postępować
Niewdzięcznym ludziom pomagać
W cierpieniu siłę zachować
Odrzucenia się nie bać
W marzeniach, w nadziei trwać
Z czasem ciebie zrozumią
Ci co potrafią się uczyć
Do mnie ich przyprowadzisz
W ich dusze bym zaklął moc
Moc ponadludzką, nieziemską
Nie z tego świata moc
Z ulgą w sercu i z płaczem
Właśnie się budzę, jest noc
Już wiem, On przy mnie jest
Nie opuścił mnie nigdy
Łagodny i nieuchwytny
Jak lekki wietrzyk na fali
Jak miraż oazy w oddali
Jasny, niewyobrażalnie piękny
W niebezpieczeństwie mnie bronił
Dobrych ludzi przysyłal
Doskonalić się nakazywał
Pod opiekę Swej Matki kierował